Το Καρνάγιο της Λεμεσού - Μέρος Β΄
ΤΟΥ Μ.Α. ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣΣ
Η Λεμεσός διαθέτει εδώ και αρκετά χρόνια Καρνάγιο, το οποίο, στα σύγχρονα χρόνια, μετακινήθηκε για λόγους «ανωτέρας βίας» τρεις φορές, χωρίς ποτέ να χάσει την αίγλη του, ακόμα και στην τελευταία φάση κατά την οποία η κατασκευή σκαριών από υαλοβάμβακα από τη μια, ο περιορισμός της αλιείας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τέλος η οικονομική κρίση από την άλλη, έχουν περιορίσει σημαντικά τον κύκλο εργασιών των καραβομαραγκών.
Η ιστορία του Καρνάγιου περνά από τρεις περιόδους, σύμφωνα με τους χώρους όπου λειτούργησε τον 20ο και τον 21ο αιώνα. Ο πρώτος χώρος ήταν στην ανατολική πλευρά του Παλιού Λιμανιού νότια των αποθηκών Τρακασόλ, εκεί όπου σήμερα βρίσκεται η Μαρίνα Λεμεσού.
Ο δεύτερος χώρος ήταν η περιοχή ακριβώς μπροστά από την είσοδο του Δημοσίου Κήπου, όπου το Καρνάγιο βρισκόταν μέχρι το 1963. Διέθετε, μάλιστα, και ένα δεύτερο όνομα - Τα Ψαράτικα -, όπου όπως και στον χώρο των πραγματικών Ψαράτικων, λίγο πιο δυτικά, λειτούργησε επί μακρόν. Ονομάστηκε έτσι διότι εκεί έβγαιναν οι ψαράδες μετά την επιστροφή τους από τη θάλασσα και άπλωναν τα δίχτυα τους για να τα στεγνώσουν και να τα ράψουν.
Ένας από τους καραβομαραγκούς, ο μαστρε-Τάσος, ξεκίνησε το 1949 την εργασία του ως μαραγκός κοντά σε έναν από τους καραβομαραγκούς που ήρθαν από τη Σύμη, τον Γιάννη Μοράρη. Ιδού πώς το αναφέρει:
Εκεί στο παλιό καρνάγιο απέναντι από τον κήπο της Λεμεσού με το καφενείο του Μερκή, που ξαπόσταζαν οι καραβομαραγκοί για λίγο πίνοντας τον καφέ τους. Μέχρι το 1968 που μετακόμισε το καρνάγιο στη σημερινή του θέση.
Κοντά στο Καρνάγιο αναπτύσσεται ένας χώρος όπου λειτουργούν πολλές υπηρεσίες, όπως π.χ. στο πρώτο Καρνάγιο, απέναντι από τον Δημόσιο Κήπο, τα καφενεία, όπως αυτό του Μερκή, χώροι φύλαξης της ξυλείας κτλ.
Το Καρνάγιο θα μετακινηθεί από ό,τι φαίνεται ακόμα μια φορά, αν ακολουθήσουμε την ερώτηση που έκανε ο Βουλευτής Αμμοχώστου δρ Κυριάκος Χατζηγιάννης, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, στις 21 Απριλίου 2014:
Παρακαλείται ο αρμόδιος υπουργός να πληροφορήσει τη Βουλή των Αντιπροσώπων για τους λόγους που καθυστερεί η εξέταση των αιτήσεων για εκμίσθωση κρατικής γης για σκοπούς μεταστέγασης των καραβομαραγκών στο Καρνάγιο Λεμεσού και πότε υπολογίζεται να διεκπεραιωθεί.
Φαίνεται πως το σχέδιο που υπάρχει για την περιοχή καθορίζει πλέον με σαφήνεια και αυστηρότητα ποιες θα είναι οι χρήσεις γης, πώς θα εξελιχθεί η εμπορική και τουριστική ανάπτυξη στην περιοχή γύρω από το Καρνάγιο, η λειτουργική αξιοποίηση δημοσίων και ιδιωτικών διατηρητέων κτηρίων και ιδιαίτερα η ανάδειξη και διατήρηση μέρους της βιομηχανικής κληρονομιάς, η οποία υπάρχει σε μεγάλο βαθμό στη συγκεκριμένη περιοχή (οινοβιομηχανικές εγκαταστάσεις, αποθήκες χαρουπιών κτλ.).
Ο χώρος όπου βρίσκεται σήμερα το Καρνάγιο είναι κρατική γη και εκμισθώθηκε από την Κυβέρνηση σε ιδιώτες, οι οποίοι μετακινήθηκαν από το Καρνάγιο που βρισκόταν απέναντι από τον Δημόσιο Κήπο την περίοδο του 1960 και γι’ αυτό επίσημα ονομάστηκε «Περιοχή Καρναγίου». Το 1963 μετακινήθηκε στην περιοχή που ήταν γνωστή ως «Περιοχή του Σφαγείου» και έκτοτε έμεινε εκεί. Σκοπός ήταν η ανάπτυξη μικρών βιοτεχνιών συντήρησης, επισκευής και κατασκευής βαρκών και άλλων σκαφών. Οι συγκεκριμένες μισθώσεις έληξαν το 1994, δηλαδή, τριάντα χρόνια σχεδόν μετά, χωρίς να ανανεωθεί έκτοτε η άδειά τους.
